Zondag 10 september 2006. Een dagje varen met Gijs en Samantha. Na de vakantie is het ruim vier weken behoorlijk slecht weer geweest. We zijn meerdere keren bij de boot en op de jachthaven geweest, maar weer om te varen was het niet echt. Eigenlijk constant veel wind en regen en aangezien we de boot voor ons plezier hebben is deze de haven niet uit geweest in deze periode. Deze zondag was het echter weer uitstekend weer. Een perfecte dag om Gijs, een goede collega van Paul die bij hem op het bureau werkt, eens uit te nodigen mee te varen samen met zijn vriendin Samantha. Dit was al lang geleden afgesproken, maar door andere bezigheden en/of slecht weer was het er nog altijd niet van gekomen. Deze zondag dus eindelijk wel. Wij zijn al rond half tien naar de haven gereden om alles alvast gereed te maken voor een dagje varen. Gijs en Samantha zouden een uurtje later komen en die waren, keurig op tijd, rond half elf aan boord. Om kwart voor elf hebben we het schip losgegooid, zodat we de brug van elf uur konden nemen om de haven te verlaten. Nog een beetje fris door de wind, maar lekker in het zonnetje zijn we richting Kolhorn gevaren. . Onderweg naar Kolhorn hebben we een kopje koffie gedronken. We hadden koffie van huis meegenomen in een thermosfles en we hadden koekjes bij ons. Gijs en Samantha hadden ook iets meegenomen voor bij de koffie, dus we hadden voldoende te 'snacken' bij de koffie. Rond half één kwamen we aan in Kolhorn en hebben we de boot op een leuk plekje in het dorp afgemeerd. Daarna zijn we eerst een broodje gaan eten, want ook aan de inwendige mens moet gedacht worden op zo'n dag natuurlijk. En om nou de hele dag alleen maar te leven op lekkers bij de koffie leek ons niet zo'n goed plan. Ook broodjes, beleg en wat te drinken hadden we meegenomen. Ons koelkastje bewees zijn nut weer eens, want we konden een goed gekoeld frisdrankje bij het brood nemen. Na het eten heeft Paul een toevoeging in de dieseltank gegooid, een middeltje om algvorming en bevriezing in de winter te voorkomen. Het vermoeden bestond dat dit wel eens het laatste tripje kon worden van dit jaar dus was het tijd dat in de tank te gooien. Daarna zijn we even het dorp in gewandeld om de benen te strekken. . Vervolgens hebben we de boot, rond een uur of twee, weer losgegooid. Dan hadden we ruim de tijd om door de brug van vier uur Ewijcksluis weer binnen te lopen. Op de terugweg voeren we de wind dood in het Waardkanaal en daar zijn we met z'n allen nog even lekker verbrandt, het zonnetje was echt nog heet genoeg. Om vier uur zijn we inderdaad door de brug gegaan en even later lagen we weer op ons eigen plekje in de haven. Nadat we het schip afgemeerd hadden, hebben we nog even lekker een koud drankje gepakt. Vlak daarna was het tijd om de rommel op te ruimen en weer huiswaarts te gaan. Het was weer een geslaagd dagje uit geweest. Zaterdag 14 oktober 2006. De weken na 10 september zijn we weer niet in de gelegenheid geweest om te varen. Of het was er geen weer voor of we hadden andere bezigheden. Wel zijn we één van de afgelopen weekenden naar Almen gereden om de juiste spullen in te slaan om de boot winterklaar te maken. We hebben een oliefilter, brandstoffilters en antivries gehaald en voldoende olie om te verversen en een paar liter reserve aan boord te hebben. Deze zaterdag vonden we het tijd om aan te vangen met het winterklaar maken. We hebben eerst de oude olie uit het motorblok gezogen met een vacuumpomp die we al aangeschaft hadden. Binnen de korste keren hadden we de oude olie, via de peilstokopening, uit het motorblok. Daarna hebben het oliefilter vervangen en weer netjes nieuwe olie in het motorblok gedaan. Vervolgens de motor gestart, opnieuw olie gepeild en nog een beetje bijgevuld zodat het peil netjes op maximaal staat voor de winter. De brandstoffilters vervangen we in het voorjaar pas en de antivries zouden we de volgende week doen. Daarna hebben we alvast wat spullen en alle kussens uit de kajuit in de auto geladen. De boot ligt dicht bij huis dus hebben we besloten alle kussens op zolder te laten overwinteren. Dat is altijd droger dan in de boot, ook al ligt die in een loods straks. De laatste kussens hebben we zondag van boord gehaald (die van de kuip) samen met de waterkaarten en de boeken die we altijd aan boord hebben liggen. . Zaterdag 21 oktober 2006. Het was tijd voor de laatste loodjes van dit jaar. Antivries in de motor en de septic tank en het houtwerk in de teakolie zetten. 's Ochtends zijn we redelijk op tijd naar de haven vertrokken, omdat we geen idee hadden hoe lang we met dit klusje bezig zouden zijn. Om te beginnen hebben we de thermostaat uit de motor gehaald. Dit op aanwijzing van Arend Nautic, als je de thermostaat laat zitten komt de antivries niet in het motorblok, maar loopt er langs zolang de motor niet echt warm is. Dit was vrij snel voor elkaar, het huis zit maar met twee boutjes vast. Dus die twee bouten losdraaien, een slangklem los en de thermostaat kan er uit. Vervolgens hebben we het huis van de thermostaat weer vastgezet op het motorblok zodat de koeling nu één groot open kanaal door de motor was geworden. Daarna hebben we de deksel van het wierfilter af gehaald (met de buitenboordafsluiter dicht uiteraard). Christa had een goed plekje ingenomen om de antivries in het wierfilter te kunnen gieten. Vervolgens heeft Paul de motor gestart en zij zorgde ervoor dat er constant voldoende antivries in het wierfilter bleef. Paul is net zo lang bij de uitlaat gaan kijken totdat daar blauwe vloeistof uit kwam. Dat gebeurde gelukkig vlak voordat de jerrycan antivries leeg was. We hebben snel de motor uitgezet en vervolgens de impeller gedemonteerd. Die kunnen we zo mooi even controleren op haarscheurtjes en hij is in de winter niet nodig, bovendien staat deze dan niet de hele winter in dezelfde stand. . De antivries loopt door deze aktie bijna volledig weer uit het motorblok, maar dat is niet erg. Het blok is nu leeg, maar waar nog vloeistof staat is dat antivries en geen water meer. Hierna hebben we met de vacuumpomp de bilge nog leeggezogen. Daar stond inmiddels zo'n twee liter koelwater en antivries in. Daarna hebben we de tweede jerrycan antivries door het toilet gespoeld, zodat dit in de septic tank terecht kwam. Toen de tank met de lenspomp een paar slagen leeggepompt, zodat ook de pomp vol met antivries stond. Vervolgens hebben we het houtwerk van de kajuit alvast in de teakolie gezet. Het houtwerk van de kuip doen we vlak voordat de boot de kant op gaat of anders in de loods. Al met al waren we met een dikke twee uur werk al weer klaar. . Vrijdag 27 oktober 2006. Het was eindelijk zo ver, Lincious moest het water uit. We zijn om tien uur vertrokken naar de haven, waar we meteen van Piet (de havencommissaris) te horen kregen dat we te laat waren. Hij had ons om tien uur al verwacht, maar wij hadden geen idee van enig tijdstip wat afgesproken was. Gelukkig was dit geen enkel probleem dus we zijn gauw begonnen met het losmaken van de landvasten van de boot. Verder waren we er al klaar voor dus we hoefden de boot alleen nog maar naar de kraan te slepen. Varen kon niet meer, de impeller zat niet meer in de motor gemonteerd dus we hadden geen koelwater meer. Dat was ook niet de bedoeling trouwens, want dan zouden we alle antivries er weer uit pompen. Even na half elf hadden we de boot bij de kraan liggen en Piet begon meteen, samen met Paul, de banden om de boot te mikken. Piet bleef op de wal en Paul aan boord om de banden onder het schip door te trekken. Na twee pogingen, waarbij bleek dat de banden te ver naar voren zaten, zaten de banden op de goede plek om het schip in evenwicht te houden en werd Lincious langzaam het water uit getakeld. . Meteen toen Lincious boven de waterlijn uit kwam bleek er behoorlijk wat aangroei op het onderwaterschip te zitten. Het zag er compleet harig uit. Of dit nu komt omdat we afgelopen jaar geen anti-fouling gesmeerd hebben of omdat het zo'n warme zomer geweest is? Toen het schip hoog genoeg getakeld was, draaide Piet de kraan naar de wal toe, zodat Lincious boven de kade kwam te hangen. Vervolgens heeft hij het onderwaterschip schoon gespoten met de hogedrukreiniger en daarna heeft hij samen met Dirk (ook van de haven) Lincious op een bok geplaatst. . Toen dat allemaal voor elkaar was ging Lincious op transport naar de loods, dat is een behoorlijk stuk op deze jachthaven. Maar langzaam maar zeker en heel voorzichtig ging het schip netjes achter de traktor aan naar de loods. Aangekomen bij de loods liet Dirk een knap staaltje stuurmanskust zien met de traktor. Lincious moest op het eerste plaatsje in de loods komen te staan, direct om de hoek. Met slechts één keer heen en weer steken wist Dirk het schip keurig op haar plek te krijgen. We hebben wel een korte pauze in moeten lassen om het mastje van het dak te halen. Niemand had rekening gehouden met de hoogte van de bok en het schip en het verlaagde plafond waar het geheel onder moest staan. Zonder mastje ging het net met nog drie centimeter speling tussen de tent en het plafond. Dat is voldoende om er een zeil tussendoor te trekken dus dat was geen probleem. . . Na het klappen van het mastje stond het schip vlot op haar plaats. Hier mag Lincious overwinteren en kunnen wij de nodige klusjes doen voor het volgende seizoen. Op naar 2007.